​Review: nomadiQ BBQ

Deze week heb ik voor het eerst in mijn leven zelfstandig gebarbecued. Nu denk je: dat moet iedereen kunnen. Dat klopt zeker. Maar niet iedereen vindt het ook daadwerkelijk leuk. Of heeft er een tuin voor. Of heeft überhaupt iets met koken. Om mijzelf eens te verbazen testte ik daarom de nieuwe nomadiQ barbecue, een meeneembare compacte BBQ voor als ik nog eens spontaan onderweg de drang zou krijgen om te gaan grillen. Een eerlijke uiteenzetting van mijn ervaring met de nomadiQ.

Het pakket wordt per post bezorgd en is groot en zwart. De piepschuimen doos bevat de bbq, een gasslang, draagriem en speciale reistas om te kunnen vervoeren. Het ziet er allemaal heel goed uit. Hoog fancy-gadget-gehalte, dan heb je me al. Wat wel opvalt, is dat er geen gasfles bij zit. Hartstikke logisch - echter had ik daar natuurlijk niet over nagedacht. Maar waar koopt men een gasfles en wat voor type koop je dan? Gelukkig biedt de handleiding uitkomst. Een type EN417 (?) en Google sturen mij naar een bouwmarkt in de buurt. We kunnen door.

De lichtgewicht BBQ zelf kan ik het beste omschrijven als een zwarte cocon, met bovenaan een handvat en onderaan twee voetjes (blijkt later) waarmee je de BBQ stevig kan neerzetten. Je moet de barbecue dus ‘uitvouwen’ en hoewel dit allemaal best eenvoudig lijkt, is dat het (in eerste instantie) niet. Wat ook niet helpt, is je toenemende honger en de stijgende buitentemperatuur. De twee helften zitten muurvast en eraan lopen sjorren helpt niet. Wat blijkt (handleiding): de twee grote ronde knoppen aan de zijkant moet je eerst ontgrendelen. Daarna ontvouwt zich relatief soepel een groot oppervlak om op te grillen. Dat oogt een stuk groter dan je in eerste instantie zou verwachten. De BBQ staat en ziet er imposant uit.

Er was extra hulp nodig, maar het is ons gelukt

Daarna is het tijd om de gasfles aan te sluiten. De meegeleverde Y-vormige gasslang is wat kort en stug. Daardoor moet de gasfles vrij dicht bij de BBQ staan maar je hebt natuurlijk liever niet dat je huis affikt. Toch kun je bij het aansluiten verder weinig verprutsen en ben je klaar om te starten. Dan zie ik ineens nog twee zwarte kapjes in de doos liggen. Dat blijken de lekbakjes zijn. Cruciaal, aangezien het overtollig vet dan netjes hierin valt in plaats van op je terrastegels. De bakjes passen in de voet - maar zitten niet bepaald muurvast. Wel even opletten bij het verplaatsen dus.

Er past nog veel meer vlees op, maarja

Dan kan het grillen echt gaan beginnen. Via een handige ontsteker steek je veilig het vuur aan. Beide helften hebben een eigen brander en een eigen gasregelaar. Hierdoor kun je gemakkelijk de warmte per helft bepalen. Ideaal, echter gebruiken wij dit keer maar één helft. Scheelt weer afwas (overigens kunnen de roosters ook gewoon in de vaatwasser). We leggen er wat hamburgers en vegetarische worstjes op en wachten in spanning af. Beetje draaien, beetje porren, beetje braden - genieten. Het smaakt allemaal prima. Dit is echt wel een succes.

De handige draagbare gasbarbecue, klaar voor vertrek

Tenslotte moet je de BBQ weer opvouwen. Net als bij het uitklappen is dit een humeursloper. De twee helften moet je via een ingenieus railsysteem in de ‘bak’ laten zakken, waardoor het weer een naadloze cocon zou moeten worden. Dat naadloze lukt niet. Er blijft steeds een centimeter tussen zitten. Ik wrik, duw, schud en herhaal maar krijg het niet voor elkaar. Daarop besluit ik een wijntje te gaan halen en het met goede moed nog eens te proberen. Uiteindelijk krijg ik het een soort van elkaar en plaats ik de BBQ gauw in de meegeleverde polyester beschermhoes. Binnenkort nog maar eens proberen.

De nomadiQ BBQ is naast de eigen website www.nomadiqbbq.com, ook vanaf eind mei verkrijgbaar bij de betere speciaalzaken (luxe kookwinkels) zoals De Bijenkorf, fonQ, Bol.com en Coolblue voor € 429,00.

Rick