(Deel 3) Geef Louis de whisky eens door

Louis lacht hardop. Klaas-Jan had zojuist geprobeerd wat extra slasaus over zijn salade te gieten, maar het dopje was eraf geschoten en nu zat zijn hele bord eronder. Hilarisch. Dirk was meteen opgestaan van tafel om extra servetten te halen. Daar had Louis zo van kunnen genieten afgelopen weken, dat onderlinge collectief. Oud offert zich op voor jong, en jong offert zich op voor oud. In het veld, maar ook zeker daarbuiten.

Het is 19:15 uur lokale tijd als de gehele selectie van het Nederlands Elftal aan het diner zit. Louis zit aan het hoofd van de tafel. Dat zal Kees wel hebben geregeld. De vlucht van São Paulo naar Brasilia eerder op de dag was niet zo gezellig geweest. Maar dat hoort er allemaal bij. Hij had aan hun gezichten kunnen zien dat ze terugdachten aan afgelopen weken, die in een sneltreinvaart voorbij waren gegaan.

Het WK was voor hun begonnen met de wedstrijd tegen Spanje. Maandenlang had Louis met zijn technische staf zich voorbereid op ieder aspect van dat elftal. Ze hadden er zelfs een speciaal systeem voor bedacht. En met succes. Zijn elftal boekte een historische overwinning van 1-5 tegen de voormalig wereldkampioen. Hij was uitzinnig enthousiast geweest, maar focuste zich weer vrij snel op de volgende tegenstander. Zoals hij dat altijd doet.

Louis kijkt op naar Arjen, die aan een groepje jongens een spelsituatie met wilde armgebaren aan het nabootsen is. Wat niemand weet, is dat Arjen de aanleiding is geweest voor een - naar Louis zijn mening - ingrijpende beslissing. Arjen was twee dagen voor de wedstrijd tegen Spanje naar Louis toegekomen met de mededeling dat zijn zoontje erg gespannen was en daar een beetje ziek van geworden was. Het had Louis aan het denken gezet.

De volgende ochtend na hun gesprek had Louis alle spelersvrouwen en kinderen op de wedstrijddag uitgenodigd in het hotel. Hiermee sloeg hij twee vliegen in één klap: hij hield zijn spelers happy en voor de buitenwereld stelde hij zich toegankelijk op. De media had er het label totale-mensprincipe aan gehangen. Louis vond het allemaal prima. Het het uitstekend uitgepakt.

De overige groepswedstrijden tegen Australië en Chili waren verlopen zoals hij gedacht had. Althans, nadat hij enkele wissels had gedaan. Het inbrengen van Fer, die na een paar minuten de openingstreffer binnenkopt, was pure tactiek. De jongen heeft lengte en kan goed koppen, dat had Louis al snel gezien. Toch brengt zo'n late wissel extra druk mee en geeft het een goed gevoel als deze succesvol uitpakt. Mensen realiseren zich niet wat voor druk er op de schouders van een bondscoach rust.

Mexico en Costa Rica zijn taaie tegenstanders geweest. Het was een goede keuze van hem geweest om eens te luisteren naar Frans Hoek, zijn keeperstrainer. Tijdens de penaltyreeks tegen Argentinië had hij Krul inderdaad wel weer willen laten keepen, maar hij kon Robin ook niet laten staan. Dat werd te pijnlijk om te zien. Ondanks het feit dat Jasper minimaal één bal had kunnen stoppen, was het een stomme keuze van Louis geweest om Ron de eerste penalty te laten nemen. Maar achteraf is makkelijk praten.

Het plaatsen van Kuyt in de verdediging, het wisselen van Tim voor Jasper om de penalty's te stoppen, het beslissen van wedstrijden door Memphis, Leroy en Klaas-Jan te laten invallen en het maken van een aantal meesterlijke tactische ingrepen: de wereldwijde media had hem zelfs al Louis van Geniaal genoemd. Hij was geroerd door alle positieve aandacht, maar hij lette erop geen 'gekke dingen' te zeggen. Deze keer niet. Focus.

Hij schept zijn bord met koude pasta leeg en zucht eens diep. Aanvankelijk was het hem gegaan om het verbreden van zijn eigen professionele horizon. Een mogelijkheid om de wereldwijde schijnwerpers te richten op zijn vakkennis en coaching-skills. Maar er was gedurende het toernooi een omwenteling geweest die hij van tevoren nooit had zien aankomen. Een gevoel dat nieuw voor hem was en hij kon het daarom niet goed plaatsen.

Het gevoel was heel licht komen opzetten tijdens hun voorbereiding in Hoenderloo. Hij had het toen kunnen wegdrukken. Toen hij 's avonds na de wedstrijd tegen Spanje op de stoel in zijn hotelkamer neerplofte, keerde het terug om daarna niet meer te verdwijnen. Nu hij hier aan tafel zit met de gehele selectie, verslagen en uitgeput na een penaltyreeks tegen Argentinië, overweldigde dat gevoel hem. Louis kijkt de tafel nog eens rond.

Hij kan het niet goed omschrijven, maar het komt het dichtst in de buurt bij het gevoel dat hij voor zijn eigen kinderen heeft. Dat vaderlijke. Het was ongetwijfeld de beste groep waar Louis ooit mee heeft mogen werken. Hij zal er nooit openlijk voor uitkomen, maar hij gaat iedere speler stuk voor stuk missen. Natuurlijk waren de sportieve prestaties fantastisch geweest, maar Louis heeft zich dit toernooi meer als mens dan als trainer mogen ontwikkelen. Daar was hij ze dankbaar voor.

Hij merkte dat zijn emoties een hoogtepunt bereikten, excuseerde zich aan de groep en wandelde richting zijn hotelkamer. Hij had het sinds de avond voorafgaand aan de wedstrijd tegen Spanje niet meer gedronken, maar had er nu enorme behoefte aan. Een glas whisky, heerlijk.

Rick

Deel 1 van Geef Louis de whisky eens door en deel 2 van Geef Louis de whisky eens door (2) zijn hier te lezen!