

RoboCop
Remake's zijn momenteel de nieuwste manier om te garanderen dat de miljarden Hollywood binnen blijven stromen. Na klassiekers als Carrie en The Great Gatsby, wordt dit keer ook Paul Verhoevens RoboCop nieuw leven in geblazen.
In het jaar 2028 zorgen militaire robots voor wereldwijde vrede. Heerser op deze markt is Raymond Sellars die met zijn bedrijf OmniCorp enorme rijkdom vergaart. Het conservatieve Amerika wil echter niets van zijn machines weten en weigert het gebruik van robots te accepteren. Om de stemmen van het volk te winnen, creëert het team van Sellars een robot met een menselijke kant: RoboCop.
Wanneer agent Alex Murphy ernstig gewond raakt tijdens een aanslag, is het pak van OmniCorp zijn enige redding. Na maanden in coma te hebben gelegen, ontwaakt Murphy als RoboCop, de nieuwste creatie van dokter Norton (Gary Oldman). Wakker worden met slechts je eigen hoofd, longen en hand is uiteraard een enorme schok. Maar verbazingwekkend snel weet hij zich aan de te passen en gaat hij aan de slag als de nieuwe superheld van Amerika.
Om het publiek voor zich te winnen, zet Sellars 'zijn' RoboCop in als één grote marketingstunt. De criminaliteit van Detroit naar beneden brengen staat bovenaan de agenda en moet het ultieme doel zijn om de mening van het volk te doen veranderen. Als het complete databestand van de politie wordt geïmplanteerd, gaat het echter fout. De beelden van zijn eigen aanslag vormen een grote blokkade en hierdoor is dokter Norton genoodzaakt zijn emoties bijna compleet uit te schakelen. RoboCop verandert zo van mens met een robotlichaam, in een hersenloze zombie in een robotpak. Zijn familie herkent hij niet meer en enige vorm van rationeel denken is totaal verdwenen.
RoboCop arresteert crimineel na crimineel en de gevangenissen raken steeds voller. Alles lijkt volgens plan te gaan, totdat hij ineens beelden van zijn eigen zoontje voorbij ziet komen. Tegen alle mogelijkheden in, beginnen de emoties terug te keren. Murphy weet wat hem te doen staat: wraak nemen!
Emoties, dat is wat ik miste bij deze film. Een huilende RoboCop, die tijdens een romcom, een halve liter Ben&Jerry's naar binnen werkt, dat had ik uiteraard niet verwacht. Maar een man die wellicht een traantje laat omdat hij zijn familie na maanden weer kan omarmen, dat lijkt mij best een realistische scène.
De hele film door werd benadrukt dat 'het volk' niet voor robots kiest omdat deze geen emoties hebben. Vervolgens wordt Murphys bewustzijn weggehaald en spuiten ze hem bijna plat waardoor hij verandert in een zombie. Dit lijkt mij niet heel slim als je doel is om een menselijke robot te creëren.
Het acteerwerk van Joel Kinnaman (RoboCop) vond ik zeer matig. Hij speelt erg vlak en legt, daar is die weer, erg weinig emotie in zijn rol. Samen met zijn vrouw had hij beter op Antartica kunnen gaan wonen. Een beetje warmte was namelijk ver te zoeken! Door het matige spel komt ook de rol van RoboCop niet goed uit. Een man die uit een coma ontwaakt, plots gevangen zit in een robotpak, vervolgens ingezet wordt als marketingstunt van een hebzuchtige miljardair, contact met zijn familie wordt geweigerd en vanaf een afstand bestuurd kan worden. Ik zou die woede in zijn ogen willen zien branden!
Dat RoboCop niet meedingt naar een Oscar, dat is dus wel duidelijk. Dat neemt weg dat de film prima dient als popcornvermaak. Er zit voldoende actie in, af en toe wat humor, snelle scènes en de effecten zien er verzorgd uit. Dus mocht je op zoek zijn naar een geschikte film voor het weekend, dan is RoboCop zeker jouw man!
Sander

Sander
Elke dag een andere lach. Praat graag, kookt regelmatig, drinkt (weleens), ziet aardig wat films, designt erop los en gooit graag zijn kekke deephouse dansmoves in de strijd. Alles met een flinke schep droge humor.
0 reacties
Reageer