Dineren met Dictators

Dictator zijn is geen gemakkelijke klus. Al dat moorden maakt hongerig en dan neem je al wrede tiran natuurlijk geen genoegen met een broodje kaas. Zo had Kim Jong-Il een groep vrouwen in dienst die ervoor zorgden dat elke rijstkorrel dezelfde grootte had, dronk Khadaffi liters kamelenmelk om zijn tanden wit te houden en was een dinertje bij Stalin niet geslaagd voordat al zijn gasten kotsend de eetzaal verlieten.

In Dineren met Dictators lees je alles over de eetgewoonten van 's werelds meest beruchte tirannen van de 20^ste eeuw. Van bekende koppen als Hitler tot aan de wellicht minder bekende Oegandees Idi Amin. Stuk voor stuk hield een ieder er bijzondere wensen op na. In Afrika ging over veel leiders bijvoorbeeld het gerucht rond dat zij zich regelmatig te goed deden aan mensenvlees. Maar ook binnen de Europese grenzen gebeurden er vreemde dingen. Zo was Mussolini berucht om de geur die hij produceerde nadat hij zijn geliefde rauwe knoflooksalade had gegeten. Lekker!

Gedurende het boek neem je een kijkje in de keuken bij 26 dictatoren. Per dictatoriaal leider wordt ingegaan op het roemruchte leven en bovenal op hun culinaire escapades. Waarom gaf Saddam Hoessein de voorkeur aan geroosterde karper? Of hoe komt het dat Franco zijn mannelijkheid wilde bewijzen door 5000 patrijzen neer te knallen? Grappige anekdotes over de grootste klootzakken van de 20^ste eeuw. Stuk voor stuk zo paranoïde als het maar kan, maar dat levert voor de lezer juist sappige verhalen op. Je moet er immers maar opkomen elke maaltijd in al jouw 20 paleizen tegelijk te serveren om de kans op vergiftiging zo klein mogelijk te houden.

Vooral voor de geschiedenisliefhebber die weleens in de keuken staat is Dineren met Dictators dus een leuk boek. Naast een levensschets wordt er per dictator namelijk ook het lievelingsrecept gegeven. Of in ieder geval iets wat in de buurt komt. Je snapt dat een menselijk dijbeen of een emmer bijna uitgestorven schildpadden niet in elke buurtsuper te verkrijgen zijn. Hierdoor krijg je als lezer niet alleen een beter beeld van de gruweldaden, maar zie je ook waar dit op persoonlijk vlak toe leidt. Na het lezen is in ieder geval duidelijk dat je de titel dictator haast niet met trots kunt dragen als je volk niet in hongersnood verkeerd terwijl jij zelf baadt in alle (culinaire) luxe.

Dus zin gekregen om te wokken als Kim Jong, te frituren met Hitler of de drankkunsten af te kijken bij Stalin? Dan is Dineren met Dictators zeker een boek voor jou!

Sander